Stempels voor het persen van grammofoonplaten worden vervaardigd uit dergelijke meesterlakken door middel van een uit drie stappen bestaand elektrovormingsproces in elektrolytische baden. Het verdient aanbeveling deze processen zo spoedig mogelijk te beginnen met reeds gesneden lakken om vervormingen van de groeven als gevolg van warmte en andere omgevingsfactoren te voorkomen.
Tijdens het galvanische proces wordt een metalen kopie van de lakfolie gemaakt. Voor deze stap moet het oppervlak van de folie elektrisch geleidend worden gemaakt. Vervolgens wordt een dunne zilverlaag aangebracht, deze verzilverde folie wordt ondergedompeld in een galvanisch nikkelbad en de folie werkt als kathode en het nikkel wordt gebruikt als anode. Zodra elektriciteit door de oplossing stroomt, zet het metallisch nikkel zich af op het verzilverde oppervlak van de folie. Nadat de gewenste dikte (ca. 0,23 mm) is bereikt, moet de folie van de nikkellaag worden verwijderd.
Door dit te doen ontvangt men de eerste Galvanische, ook wel "vader" genoemd. Het is een negatief, wat betekent dat in plaats van groeven er de overeenkomstige verhogingen zijn. Op dit punt wordt de "vader" gebruikt voor het maken van een ander exemplaar, dat "moeder" wordt genoemd - dit exemplaar wordt vervolgens gebruikt voor het maken van de "zoon", die de stamper is die in wezen wordt gebruikt voor het persen. De stamper wordt dan aan de pers bevestigd en gebruikt om de groeven in het vinyl te persen.
Het steeds maar weer persen van vinylplaten is moeilijk voor metalen stempels, waardoor ze in de loop van een persing verslijten. Een set stempels is meestal goed voor zo'n 1000 tot 1500 persingen. Zolang ze in goede staat worden gehouden, kun je bijna eindeloos stempels maken van een enkele moeder. Als een stempelapparaat eenmaal is gebruikt, wordt het gerecycleerd.
